Ścieżka 389 Do przodu

Właściwie to jest 22:35 i mógłbym się z przyjemnością położyć spać. Tym bardziej że dzień był intensywny i padam na ryj.

Właściwie to nie wiem czy chcę i nie wiem czy jest w ogóle po co pisać o tym o czym napisać mam zamiar. I właściwie to nie wiem czy to ma sens.

Właściwie to mógłbym napisać o, no może o nie milionie, ale o paru innych tematach. Właściwie mógłbym na przykład napisać o tym że niestety ale wypadło mi dzisiaj chcieć przedostać się na drugi brzeg Wisły w samo popołudnie. I mógłbym napisać jak zdegustowany byłem tym że jedni robią w polityce co chcą, inni teraz przeciw temu protestują a jeszcze inni protestują przeciw tym którzy protestują przeciw tamtym. Jedno wielkie gówno, a tunel trasy z tego powodu zamknęli i dupa, i się po łorso jeździło w kółko. I mógłbym też napisać że zrobiłem dziesiątki kilometrów na motórze, i że ma nowy aku, i alarm co miga jak mnie przy nim nie ma. I właściwie mógłbym też napisać w sumie jednak i o tym milionie spraw, a właściwiej o milionie złotówek co to dzisiaj są, a raczej 60 milionach tych złotówek, do zgarnięcia w zabawie w którą bawię się namiętnie z nadzieją głupka.

Tak więc nie wiem po co o tym napiszę?

Może tylko i wyłącznie kronikarsko?

Słyszałem kiedyś opinię że klasę faceta poznaje się po tym, prawdziwą klasę, jak traktuje swoje byłe kobiety ( nie swoje w sensie że były jego własnością ale swoje w sensie że te z którymi był – tak dla jasności ). No więc po tym poznaje się podobno prawdziwą klasę faceta. Nigdy nie miałem okazji przekonać się o tym na własnej skórze. Nigdy. Ale tylko do jutra. Bo właśnie jutro okaże się jaką klasę prezentuje er.

Jutro jest komunia córki siostry mojej byłej kobiety. I zaprosiła mnie. Co ciekawe przekaz był bardzo ciepły i odniosłem wrażenie że bardzo się wraz z mężem ucieszyli że będę. Na ile to jest jednak szczere a na ile wynika z potrzeby chwili tego nie wiem. Co by też nie powiedzieć to powiedzieć mogę że choć z Elizą zawsze darłem koty to tak naprawdę było jakieś takie niepisane porozumienie między nami. I powiedzieć mogę że jako zodiakalny Wodnik reprezentujący żywioł wody była mi z tamtej rodziny najbliższa mentalnie. A że tak jak ja miała swoje zdanie i uważała się za najmądrzejszą na świecie to o konflikty nie było trudno.

No więc jutro, przy okazji tej komunii, spotkam się po 14 miesiącach pierwszy raz z moją byłą kobietą. Zobaczę ją pierwszy raz od chwili rozstania. I usłyszę też pierwszy raz. Jak zareaguję? Przez ostatni tydzień / dwa układałem sobie możliwe scenariusze. Najważniejsze to nie dać plamy. Nie dać się ponieść emocjom. Co zrobię jak powie cześć? A co zrobię jak w ogóle nic nie powie, jak mnie zignoruje? I jak dam radę wytrzymać presję całej rodziny? Bo będę tam sam, pozbawiony jakiegokolwiek oparcia? A może ja ją potraktuję obcesowo? Może będę udawał że jej nie widzę? Może coś zagada a ja odburknę „nie chce mi się z tobą gadać”? Takie i inne scenariusze chodziły mi ostatnio po głowie. Ale tak jakość wczoraj, przedwczoraj przyszła refleksja że pieprzyć to, olać to, w dupie z tym. Co ja się kurdę przejmuję. W dupie z nią.

Ale tak właściwie, najwłaściwiej to jednak chciałbym dobrze wypaść. Chciałbym żeby jej gul zagrał. Żeby nawet żałowała. Chciałbym dobrze wyglądać, chciałbym mądrze gadać, chciałbym przyciągać kulturą osobistą. I chciałbym emanować pewnością siebie. I chciałbym tryskać humorem. I chciałbym rozniecać zmysły seksapilem. Chciałbym nie być jutro o tej porze w czarnej dupie. Bo jeżeli coś pójdzie nie tak, jeżeli spotkam się z jakąś niemiłą sytuacją to mogę pęknąć. I mogę stracić całą tą kruchą równowagę którą tak mozolnie ostatnimi czasy odzyskiwałem. Trzymajcie więc za mnie kciuki bo choć wszystkie macie za sobą doświadczenia podobne do tych mojej byłej i mogłybyście grać z nią w jednej drużynie, a ja choć żem er, reprezentuję tą część męskiej populacji która nie sprostała stawianym wymaganiom, to jednak z czystej litości może potrzymacie te kciuki.

Napisane z dedykacją dla Smoka co się czepia i żyć nie daje. Napisane choć padam na ryj, spać mi się chce a jutro ważny dzień dla mnie i lepiej żebym był wypoczęty.

Choć czy ważny? Pieprzyć.