Ścieżka 512 Do przodu

I minął czerwiec. Szybko. Nie był chyba dobry. I jak tak o nim myślę, i o innych też czerwcach, to myślę, że zazwyczaj nie były dobre. Ciało siły nie czuje, a to powoduje słabość ducha. A może odwrotnie? Może to brak siły ducha prowadzi do słabości ciała? Jedno jest pewne, i jedno i drugie jest słabe. Co zresztą widać w notkach. I w ich ilości. Ostatni tydzień przyniósł notkę praktycznie codziennie. Taka refleksja mnie tylko naszła na ile te moje tu notki to prawdziwy ja, a na ile tylko kreowanie ja lepszego. I na ile tak w ogóle ludzie piszą prawdę o sobie, o swoim życiu, o swoich pragnieniach. Bo czy nie było by prawdą napisać, że pierdolę już to wszystko. To całe życie. Tą ciągłą walkę, ciągłe zamartwianie się, ciągły strach, ciągłe oczekiwanie i ciągły zawód. Że pierdolę to pisanie, to o tym wszystkim co cieszy, co boli. Pierdolę bieganie i pierdolę motórowe wyprawy. I że najchętniej, gdyby to nie był kłopot dla mojej mamy, to bym się na tym motórze rozpierdolił. xxxxxxxxxxxxxxx 

Ciekawa rzecz. Po napisaniu tego co przed xxxxxxxxxxxxxxx na wyświetlaczu telefonu pojawiła się wiadomość z numeru który … który już raczej nie istniał. Wiadomość o treści: Jak życie? I cała moja koncepcja na notkę wzięła w łep.